وقتی "نیل آرمسترانگ" قدم به ماه گذاشت، بعد از اون جمله معروفش (یه قدم کوچیک برای بشر، یه جهش بزرگ برای بشریت) اومد گفت: موفق باشی آقای گورسکی!؛
تا چندین سال همه اوسگول بودن که این آقای گورسکی کیه! خود آرمسترانگ هم نمیگفت. آخرش بعد از 26 سال (1995) اومد گفت که چون آقای گورسکی دیگه مرده، میتونم جریان رو تعریف کنم:؛
وقتی بچه بودم، توی حیاط با دوستم توپ بازی میکردیم که توپ افتاد جلوی پنجره اتاق خواب همسایمون، آقا و خانم گورسکی. وقتی رفتم توپ رو بردارم، دیدم خانم گورسکی داره با عصبانیت به شوهرش میگه: تو میخوای فلانتو بخورم؟! من وقتی میخورم که این بچه همسایه بره کره ماه!!؛
