آن شوخ پسر نوش لب و شکر خند است
قد نيست ورا بلکه يکی سرو بلند است
رفتم شبکی نزد وی و لابه نمودم
گفتم صنما نرخ سرين تو به چند است
گفتا که بده مشت زرم آنچه توانی
چون دوره امروز همه پول پسند است
يک مشت زرش دادم و بردم پس ديوار
دستام به شلوار و به وا کردن بند است
استاده عطا کرد سرين را که بفرما
گفتم که نه اين شرعی و نه عرف پسند است
افتادگی آموز اگر طالب فيضی
هرگز نخورد آب زمينی که بلند است
قد نيست ورا بلکه يکی سرو بلند است
رفتم شبکی نزد وی و لابه نمودم
گفتم صنما نرخ سرين تو به چند است
گفتا که بده مشت زرم آنچه توانی
چون دوره امروز همه پول پسند است
يک مشت زرش دادم و بردم پس ديوار
دستام به شلوار و به وا کردن بند است
استاده عطا کرد سرين را که بفرما
گفتم که نه اين شرعی و نه عرف پسند است
افتادگی آموز اگر طالب فيضی
هرگز نخورد آب زمينی که بلند است
ای بی تربیت! اثرات سربازیه ها! چی شده به آخرش که رسیدی از اینا می نویسی؟ اگر راست می گی یه خاطره هم از اول سربازیت بگو!
ReplyDeleteخیلی باحال بود. آدمو یاد خاطرات خوش می انداخت. .... بله آقا! ما از این پولها زیاد خرج کردیم
ReplyDeleteoh oh mibinam ke doostane bala sa`ri hame ye joraee tajorbiate magoo darand!khoda vandegara khodat in a`jnaase!zokoor ra be rahe raast hedayat farma
ReplyDeleteدوستان پایینی هم دارند خانم!!در ضمن شما چرا به امامتان اقتدا نمی کنید؟! در ضمن الفی جون تو که انقدر خانوادگی در حد شبکه 1 می نویسی چرا کامنت کاملا مودبانه من و پاک نمودی؟
ReplyDeleteدوستان پایینی هم دارند خانم!!در ضمن شما چرا به امامتان اقتدا نمی کنید؟! راستی الفی جون تو که انقدر خانوادگی در حد شبکه 1 می نویسی چرا کامنت کاملا مودبانه من و پاک نمودی؟
ReplyDeleteدوستان پایینی هم دارند خانم!!در ضمن شما چرا به امامتان اقتدا نمی کنید؟! راستی الفی جون تو که انقدر خانوادگی در حد شبکه 1 می نویسی چرا کامنت کاملا مودبانه من و پاک نمودی؟
ReplyDeleteدوست عزیز این شعری از شادروان ایرج میرزا در هجو کثافت کاریهای بعضی شخصیت های آنزمان است ، درست است که بیت آخر از پوریای ولی است اما لطفاً در صورت امکان استدعای مرا پذیرفته امانتداری کرده و نام پوریای ولی را حذف فرمایید با سپاس
ReplyDelete